dans etmek..
hiç bir şeyi düşünmeden
sadece bir sonraki hareket aklımda ve başka her şey sıradan o anda..
böyle bazı şeyler alınır elinden türlü bahanelerle işte bnmde seneler önce birbirinden saçma nedenlerle dans tutkum yarıda bırakıldı.
bir konuşma geçmişti ilk latin hocam Kortesle.(madem böyle okunuyor e o zmn böyle yazılsın)Bana İtalyaya gidip onunla turnelere katılmamı çok yetenekli olduğumu söylemişti. Tabi önce iyi bir eğitim almam gerekiyordu fln. Neyse, canım ülkemin belirli başlı meslekleri var hepinizinde bildiği kadarıyla. Bu ülkede ya doktor olunur ya mühendis ya da öğretmen. Geri kalanlar ya küçümseniyor ya da onlara gereken değer verilmiyor. Benim de dans maceram yarım kaldı işte, hemde kaç kere. Kaç kere benim sevgili ailem o bahsettiğimiz zihniyetin esiri olarak dansımı yarıda bıraktırdı. Şimdi bi yanım hala çok seviyor dansı ama eskisi gibi isteyemiyorum tabi, sanki emek vermek de istemiyorum. Bir korku var çünkü her an biri gelicek, kolumdan çekip beni götürcekmiş gibi. Bazen hala gözlerim dolar bir dans videosu izlediğimde. Sinirleniyorum da işte.Ben ne olursa olsun seviyorum dans etmeyi.
Hani küçükken hepimiz bir şey olmak isteriz ya ilerde ama genelde çok alakasız şeyler yaparız ki ailede bilir, güler,ciddiye almaz. İşte ben küçükken hiç şunu olmak istiyorum demedim ama şimdi benim bir hayalim var..