9 Ağustos 2010 Pazartesi

figüran


Belki de her masalın baş kahramanı olamayacağını öğrenme zamanıdır, bazen figüran da olmak lazım. En beleş figüran olmak gerek belkide. Mesela çocuk tiyatrosunda ağacı oynamak. Oyun boyunca konuşmadan, haraket etmeden, isyan etmeden durmak. Bazı insanlarsa kendi isteğiyle bir masalın kahramanıyken başka masala figüran olmaya gidiyor. Olucak hep; insanız. Durduğumuz yerde duramıyoruz işte. Bazen de alışkanlığın tatlı rehavetiyle atelete esir olabiliyoruz. Gidemiyoruz, kalıyoruz orda elimiz ayağımız yokmuş gibi. Sırtını rahat bi yere rastlamak yetiyor bazılarına, bazılarıysa hiç durmuyor, hep gidiyor, kaçıyor işte öle.

2 yorum: